Η κατάθλιψη αποτελεί μία κατάσταση μειωμένης διάθεσης και αποστροφής προς τη δραστηριότητα, που μπορεί να επηρεάσει τις σκέψεις, τη συμπεριφορά, τα συναισθήματα και την αίσθηση της ευζωίας του προσβεβλημένου ατόμου.

Ορισμένες μορφές κατάθλιψης διαφοροποιούνται σε μικρό βαθμό είτε αναπτύσσονται υπό ειδικές συνθήκες όπως είναι: η εμμένουσα κατάθλιψη, η κατάθλιψη που εμφανίζεται πριν ή/και μετά τον τοκετό, η ψυχωσική κατάθλιψη, η εποχική διαταραχή του συναισθήματος και η διπολική διαταραχή.

 

Πολλές περιοχές του εγκεφάλου επιδρούν σε συμπεριφορές που σχετίζονται με το καταθλιπτικό συναίσθημα. Υπάρχουν περιοχές που είναι υπεύθυνες για γνωσιακές λειτουργίες όπως η προσμονή ανταμοιβής, η λήψη αποφάσεων, τα συναισθήματα, η επεξεργασία και η ανάκτηση συναισθηματικών αντιδράσεων, η αποθήκευση της συνειρμικής και επεισοδιακής μνήμης κ.α.

 

 

Σπανάκι: Τα σκούρα πράσινα φυλλωτά λαχανικά όπως το σπανάκι, η λαχανίδα και το σέσκουλο, είναι πλούσια σε βιταμίνες A, C και Ε και σε μέταλλα με ισχυρά αντιφλεγμονώδη οφέλη.

 

Αβοκάντο: Περιέχει υγιεινά λιπαρά που χρειάζεται ο εγκέφαλος για να λειτουργεί ομαλά. Αποτελούνται κυρίως από μονοακόρεστα λίπη, όπως το ολεϊκό οξύ και επίσης περιέχουν διάφορα είδη βιταμίνης Β (Β9, Β6, Β5), βιταμίνη C και βιταμίνη Ε.

 

Καρύδια και αμύγδαλα: είναι οι πιο πλούσιες φυτικές πηγές ω3 λιπαρών οξέων και μεγάλος αριθμός μελετών απέδειξε ότι υποστηρίζουν την εγκεφαλική λειτουργία και μειώνουν τα συμπτώματα της κατάθλιψης.

 

Φρούτα του δάσους και φράουλες: Τα φρούτα τα δάσους (μύτριλα, βατόμουρα και σμέουρα) και οι φράουλες είναι ορισμένα από τα πλέον αντιοξειδωτικά τρόφιμα που υπάρχουν. Σε άτομα που έλαβαν δύο χρόνια θεραπείας με αντιοξειδωτικά παρατηρήθηκαν σημαντικά λιγότερα συμπτώματα κατάθλιψης σε σύγκριση με εκείνους που έλαβαν εικονικό φάρμακο.

 

Ακτινίδια: Λόγω της υψηλής περιεκτικότητας τους σε βιταμίνες, σε άτομα με ήπια διαταραχή της διάθεσης, η αυξημένη πρόσληψη ακτινιδίων μπορεί να βελτιώσει τη συνολική διάθεση.

 

Μανιτάρια: Ανταγωνίζονται την ινσουλίνη που βοηθά στη μείωση των επιπέδων σακχάρου αίματος και έχουν προβιοτική δράση καθώς προάγουν τα υγιεινά βακτήρια του πεπτικού συστήματος. Αυτό είναι σημαντικό, επειδή τα νευρικά κύτταρα του πεπτικού συστήματος παράγουν το μεγαλύτερο μέρος της σεροτονίνης του οργανισμού, που είναι ο κρίσιμος νευροδιαβιβαστής που εμπλέκεται στην κατάθλιψη.

 

Σπόροι: Οι λιναρόσποροι είναι ιδιαίτερα ωφέλιμοι καθώς είναι πλούσιοι σε ω3 λιπαρά οξέα, τα οποία συνδέονται με μείωση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης.

 

Τόνος και σολωμός: Ο τόνος είναι πλούσιος σε σελήνιο που είναι ισχυρό αντιοξειδωτικό. Σε μία πρόσφατη μελέτη, η κατανάλωση μεγαλύτερης ποσότητας ψαριών συνδέθηκε με μείωση του κινδύνου για κατάθλιψη.

 

Όσπρια (φακές και ρεβίθια): Σε μελέτες παρατήρησης, η αυξημένη κατανάλωση οσπρίων, συνδέθηκε με μείωση της πιθανότητας και/ή του κινδύνου για κατάθλιψη.

 

 

Αναψυκτικά διαίτης: Η ασπαρτάμη είναι συχνό συστατικό των αναψυκτικών διαίτης. Τα τεχνητά γλυκαντικά αναστέλλουν την παραγωγή του νευροδιαβιβαστή σεροτονίνη. Αυτό, μπορεί να προκαλέσει διαταραχές όπως κεφαλαλγίες, αϋπνία και μεταβολές της διάθεσης.

 

Συσκευασμένοι χυμοί φρούτων: Μπορεί να περιέχουν ποσότητα ζάχαρης, όση και τα κοινά αναψυκτικά. Η αυξημένη κατανάλωση ζάχαρης συνδέεται με αύξηση της εμφάνισης συμπτωμάτων κατάθλιψης.

 

Λευκό ψωμί: Η κατανάλωση επεξεργασμένων τροφίμων όπως το λευκό ψωμί έχει συνδεθεί με την αύξηση του κινδύνου εμφάνισης συμπτωμάτων κατάθλιψης.

 

Προπαρασκευασμένα ή έτοιμα γεύματα: Η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε κορεσμένα λίπη, έχει συνδεθεί με την αύξηση του κινδύνου εμφάνισης συμπτωμάτων κατάθλιψης.

 

Μαργαρίνη: Η κατανάλωση τροφών, πλούσιων σε ακόρεστα λίπη, έχει συνδεθεί με την αύξηση του κινδύνου εμφάνισης συμπτωμάτων κατάθλιψης.

 

Γλυκά: Η κατανάλωση γλυκών, έχει συνδεθεί με την αύξηση του κινδύνου εμφάνισης συμπτωμάτων κατάθλιψης.

 

Αλλαντικά: Η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων επεξεργασμένου κρέατος, το οποίο είναι πλούσιο σε αλάτι, έχει συνδεθεί με την αύξηση του κινδύνου εμφάνισης συμπτωμάτων κατάθλιψης.

 

Συμπερασματικά η λήψη τροφής συνδέεται άρρηκτα με την επεξεργασία των ερεθισμάτων στον εγκέφαλο και η υιοθέτηση ενός σωστού πλαισίου διατροφικής συμπεριφοράς μπορεί να συμβάλει μαζί με την εξατομικευμένη θεραπεία στην βελτίωση των διαταραχών του συναισθήματος.