Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει νιώσει άγχος. Ένα συναίσθημα που γεμίζει τον άνθρωπο με ανησυχία και φόβο. Ο ακριβής ορισμός του όρου είναι δύσκολος γιατί η έννοια αυτή χρησιμοποιείται για ένα ευρύ φάσμα απαντήσεων του ατόμου. Το άγχος βιώνεται ψυχολογικά ως συναίσθημα, είναι η δυσάρεστη συναισθηματική κατάσταση που περιλαμβάνει αισθήματα τάσης, φόβου ή ακόμα και τρόμου σαν απάντηση σε κίνδυνο του οποίου η πηγή είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστη ή μη αναγνωρίσιμη. Πολλές φορές, επιπλέον, κυριαρχεί ο φόβος απώλειας του ελέγχου ή φόβος ότι επίκειται θάνατος.

Συνήθως το άγχος είναι μια κοινή αντίδραση που σε κάποιο βαθμό απαντάται στους περισσότερους ανθρώπους με τη μορφή της υπερβολικής αντίδρασης σε ήπια στρεσογόνα γεγονότα (παραμονές εξετάσεων, αναμονή σημαντικών συναντήσεων κλπ). Το άγχος θεωρείται παθολογικό εάν δημιουργεί προβλήματα στην καθημερινή λειτουργικότητα, στην καθημερινή ζωή, στην εργασία, στην επίτευξη επιθυμητών στόχων, στις προσωπικές σχέσεις, στη συναισθηματική ηρεμία του ατόμου – οπότε και έχουμε κάποια Αγχώδη Διαταραχή όπως:

 

Σε μερικές καταστάσεις είναι φυσιολογικό να αγχωνόμαστε. ‘Όμως δεν είναι φυσιολογικό να καταλαμβάνει τη ζωή μας η ανησυχία. Απλά, δεν πρέπει να ζούμε με αυτή.

 

Εκτός της ψυχολογικής αυτής διάστασης το άγχος διεγείρει το νευρικό σύστημα το οποίο εκδηλώνεται με:

 

 

 

Η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή μας κάνει να βρισκόμαστε σε μία συνεχή κατάσταση άγχους. Μπορεί να ανησυχούμε για τα χρήματα, για την οικογένεια, για τους φίλους ή τα αγαπημένα μας πρόσωπα, για την δουλεία μας είτε γενικά για τον κόσμο. Μπορεί πολύ συχνά να μην ήμαστε σίγουροι για το αντικείμενο της ανησυχίας μας, να μην μπορούμε να το προσδιορίσουμε.

Ωστόσο, οποιοδήποτε και να είναι αυτό, έχουμε ένα έντονο φόβο ότι θα συμβεί το χειρότερο. Αυτό το αίσθημα στην πραγματικότητα δεν εξαφανίζεται ποτέ. Η συνεχής ανησυχία επηρεάζει την ποιότητα της ζωής μας και δυσκολεύει τη λειτουργικότητα μας.

Πολύ συχνά προκαλεί σωματικά συμπτώματα όπως:

 

Οι αγχώδεις διαταραχές επηρεάζουν τα συναισθήματα μας, την υγεία μας και τη ζωή μας. Η θεραπεία είναι εξαιρετικά σημαντική για τη βελτίωση της συμπτωματολογίας. Είναι όμως πολλές φορές δύσκολο να γίνει το πρώτο βήμα. Όταν όμως ξεκινήσει η θεραπεία και διαπιστώσουμε πόσο καλύτερη μπορεί να γίνει η ζωή μας θα έχει γίνει και το πιο σημαντικό βήμα.

 

 

Ζητήστε θεραπεία: Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Με τη σωστή θεραπεία οι περισσότεροι άνθρωποι μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν το άγχος.

Αποφυγή πραγμάτων που χειροτερεύουν το άγχος: Οι διεγέρτες όπως η καφεΐνη μπορεί να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουν το άγχος. Το ίδιο συμβαίνει και με φαρμακευτικές αγωγές που χορηγούνται χωρίς να έχει γίνει εκτίμηση από ειδικό.

Φροντίστε τον εαυτό σας: Προσπαθήστε να ασκείστε, να τηρείτε ένα ισορροπημένο διατροφικό πρόγραμμα και ακολουθείτε ένα συγκεκριμένο ωράριο ύπνου.

 

 

Πολλοί άνθρωποι που έχουν αγχώδη διαταραχή έχουν και διαταραχή του συναισθήματος του τύπου της κατάθλιψης. Σε αυτή την περίπτωση επιβάλλεται να θεραπευτούν και τα δύο.

 

 

Είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό ότι η αγχώδη διαταραχή είναι ένα πρόβλημα υγείας, όπως όλα τα άλλα και μερικοί άνθρωποι ποτέ δε θα μπορέσουν να κατανοήσουν ακριβώς αυτό που βιώνει ο πάσχων ενώ παράλληλα, ο πάσχων, ίσως και δε θα πρέπει να έχει την απαίτηση να το κατανοήσει ένα τρίτο πρόσωπο.

 

«Δεν μπορώ να κάνω τίποτα για το άγχος μου»

 

Οι αγχώδεις διαταραχές μπορούν και πρέπει να θεραπεύονται.

Η φαρμακευτική αγωγή βοηθάει στη μείωση των συμπτωμάτων ώστε να μπορούμε να λειτουργούμε καλύτερα στην καθημερινότητα. Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί ότι η θεραπεία χρειάζεται χρόνο μέχρι να εμφανιστεί το θεραπευτικό αποτέλεσμα και είναι πολύ σημαντική η τήρηση συγκεκριμένου δοσολογικού σχήματος για ικανό χρονικό διάστημα.

 

Η ψυχολογική παρέμβαση μας βοηθάει να κατανοήσουμε το άγχος μας, από πού πηγάζει ώστε να μάθουμε να το αντιμετωπίζουμε. Και σε αυτή τη μορφή θεραπείας  χρειάζεται δέσμευση και κατάλληλος χρόνος έως το επιθυμητό αποτέλεσμα.