Πιο σημαντικό από το να δώσουμε ένα ορισμό της ημικρανίας θα ήταν να αναφέρουμε ότι κάθε κεφαλαλγία ή πονοκέφαλος δεν είναι ημικρανία. Παγκοσμίως πάνω από το 15% των ανθρώπων πάσχουν από ημικρανίες, ενώ στην Ελλάδα εκατοντάδες χιλιάδες συμπολιτών μας πάσχουν από τη συγκεκριμένη νόσο χωρίς ωστόσο να έχει γίνει ποτέ ακριβής διάγνωση και να έχει δωθεί η κατάλληλη θεραπεία, πολλές φορές γιατί υποβαθμίζεται και από τους ίδιους τους κλινικούς γιατρούς. 

Άλλες φορές ο ασθενής το πρώτο που ακούει από το περιβάλλον του είναι η φράση «τι να κάνουμε; όλοι έχουμε» αποθαρρύνοντας τον να προβεί σε κατάλληλη διερεύνηση. Αυτό επιβεβαιώνεται από μελέτες που αναφέρουν ότι μόνο το 40% των ασθενών με ημικρανία έχουν διαγνωστεί σωστά, το 70% δε λαμβάνει την κατάλληλη θεραπεία, ενώ το 50% αυτών, δεν επισκέφθηκαν παρά τα ενοχλήματα τους, ποτέ τον ιατρό τους.

Η ημικρανία εμφανίζεται σε γενετικώς προδιαθετημένα άτομα κάτω από την επίδραση των κατάλληλων περιβαλλοντικών παραγόντων. Συχνά διαπιστώνεται ότι ο ένας ή και οι δύο γονείς του ασθενούς, είτε συγγενείς πρώτου βαθμού πάσχουν από την ίδια νόσο. Υπολογίζεται ότι τα 2/3 των ημικρανιακών ασθενών προέρχονται από οικογένειες που και άλλα μέλη τους υποφέρουν από ημικρανία

 

Η ημικρανία εμφανίζεται τρεις φορές συχνότερα στις γυναίκες από ότι στους άνδρες.  Συσχετίζεται με τις ημέρες της εμμήνου ρύσεως (περιόδου), με ορμονικούς παράγοντες ενώ διαφοροποιείται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ανάλογα με το τρίμηνο το οποίο διανύεται.

 

Τα συχνότερα ενοχλήματα περιλαμβάνουν έντονους πονοκεφάλους, οι οποίοι ξεκινούν συνήθως από τη μία πλευρά της κεφαλής και εξαπλώνονται σταδιακά σε ολόκληρο το κεφάλι. Ο οξύς πόνος συνοδεύεται συνήθως από ναυτία, έμετο, υπερευαισθησία στο φως, στους θορύβους και στις οσμές. Ο ασθενής έχει την αίσθηση ότι το κεφάλι του χτυπάει στη συχνότητα του σφυγμού του. Προτιμάει, συνήθως, να μένει ξαπλωμένος σε σκοτεινό δωμάτιο, καλυμμένος από τα σκεπάσματα χωρίς να μπορεί να ανέχεται ακόμα και τον παραμικρό θόρυβο μέχρι να εξαφανιστούν τα συμπτώματα.

 

Η διάρκεια της συμπτωματολογίας μπορεί να είναι από 4 ώρες έως τρεις ημέρες. Σπανιότερα η ημικρανία συνοδεύεται από νευρολογικά συμπτώματα, η επονομαζόμενη αύρα. Η αρχική φάση χαρακτηρίζεται από ένα φάσμα ενοχλημάτων όπως διαταραχές όρασης, ομιλίας, αιμωδιών «μουδιάσματα» στο χέρι, είτε αδυναμία ενός άκρου, τα οποία έχουν διάρκεια συνήθως έως μία ώρα, ενώ ακολουθεί η έναρξη του πονοκεφάλου με όλα τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά.

H αντιμετώπιση περιλαμβάνει τη λήψη κοινών παυσίπονων σκευασμάτων. Κατά την έναρξη της συμπτωματολογίας μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ειδικές φαρμακευτικές ουσίες για τη λήψη των οποίων, όμως, χρειάζεται η σωστή διάγνωση και η σύσταση τους από ειδικό, ανάλογα με τον τύπο της κρίσης και το προφίλ του ασθενούς.